Szlak wojenny

Po śniadaniu w hotelu ruszamy do stajni, gdzie spotykamy konie i przewodników. Pierwszy dzień jazdy zajmie nam około 6 godzin. Trasa prowadzi początkowo doliną wzdłuż rzeki Drino, gdzie będzie okazja wypróbować konie na długich odcinkach galopu. Następnie zagłębiamy się w pagórkowaty teren, pojawiają się strumienie i sosnowe lasy. Stopniowo podejścia stają się coraz bardziej strome, aż docieramy do monastyru Cepo na popas. Następnie ruszamy w kierunku rzeki Kardhiq. Wzdłuż szlaku pojawiają się liczne pomniki natury w postaci kolumn lub filarów o wysokości 3-4 m, zwane Bogami Światła. Po południu docieramy do wsi Fushbardha, gdzie nocujemy w domu lokalnej rodziny.

Tego dnia spędzimy w drodze około 8-9 godzin, z czego około 1,5 godziny prowadząc konia. To najtrudniejszy dzień podczas całej wyprawy. Trasa wiedzie szlakiem armii dowodzonej przez Skerdylaidasa, który około 2300 lat temu służył królowej Teucie występującej przeciwko Rzymowi. Widoki na szlaku zapierają dech w piersiach: zielone lasy przeplatają się z kamienistymi zboczami i ruinami starożytnych cywilizacji. Mijamy Kamienie Baszy, jaskinię Despina, Skałę Kaze, Dolinę Wiśni, Krzywy Strumień, Roztokę Shameti, półwysep Trullas, Dół Derrasa i wiele innych lokalnych atrakcji. Popasamy w górskiej dolinie, w cieniu liściastego lasku. Wieczorem docieramy do domu pasterzy, u których spędzamy noc.

Przed nami krótszy, bardzo przyjemny dzień. W siodle spędzimy około 4 godzin. Najpierw odwiedzamy kamienny zamek w Borsh z IV-III wieku p.n.e., znany także jako… Zamek Sopot (alb. Kalaja e Sopotit). Ciekawostką może być, że już cesarz bizantyjski Justynian I uwzględniał go na liście fortyfikacji z lat 527-565, a twierdza nosi ślady wpływów różnych cywilizacji, od Imperium Bizantyjskiego po Republikę Wenecką. W średniowieczu przekształcono go w obóz wojskowy, w pełni fortyfikując za czasów Alego Paszy. Po zwiedzaniu wracamy na konie i ruszamy wzdłuż wybrzeża. Rosną tu drzewka oliwne, pomarańcze, cytryny i grejpfruty. W okolicy lunchu docieramy do rodziny rybaków, gdzie czeka na nas lunch. Na stole nie zabraknie ryb i owoców morza. Po posiłku będziemy mieli trochę czasu, który można spędzić nad morzem, na plaży. Następnie ruszymy dalej, przez niewielką ”dżunglę”, łączącą drzewa, skały i krzewy, napotykając drogę, która niegdyś łączyła nadmorskie wsie z wybrzeżem. Po południu odwiedzamy starą, istniejącą od średniowiecza, wieś Shen Vasil. Podczas komunistycznej dyktatury znajdował się tu obóz pracy dla więźniów politycznych, w którym przez 4 dekady cierpiały i zginęły setki intelektualistów. Wieczorem rozgościmy się w typowym domu dla obszarów przybrzeżnych i zasiądziemy do kolacji, a wina i raki na pewno nie zabraknie.

Śniadanie zjemy na tarasie z widokiem na Morze Jońskie. Skosztujemy tradycyjnego, nadmorskiego byrku (placka serowego), podane będą też ciastka, mleko i miód. Następnie ruszamy konno do Bunec, na plażę pokrytą piaskiem i otoczakami, a towarzyszyć nam będzie morska bryza. Przemierzając szlak skierujemy się znów w stronę wsi Shen Vasil, którą odwiedziliśmy dnia poprzedniego. Po drodze możemy napotkać pasterzy ze stadami owiec i kóz. Region nadal zachował wiejski charakter, będziemy mieli okazję przyjrzeć się życiu miejscowej ludności. Późnym popołudniem dotrzemy na miejsce noclegowe – do nadmorskiego, przytulnego domu. Tam odpoczniemy po całodziennej przygodzie i zregenerujemy się przed kolejnym dniem. Wieczorem, jak zwykle, zasiądziemy do kolacji i wesołej imprezy.

Po śniadaniu ruszamy do doliny rzeki Kalasa. Powracamy na wojenną drogę króla Skerdylaidasa, zjeżdżamy w pobliże Wzgórza Foinike, gdzie królewska armia zmierzyła się w 229 r. p.n.e. z wojskami Epiru. Pojawi się okazja do długiego galopu. Zmierzając do wsi Varfaj wjedziemy na łagodnie wznoszące się zbocze Góry Sopoti skąd rozpościera się śliczny widok na okolicę. Tam staniemy na popas. Posileni ruszymy w dół, do doliny rzeki Drino. Po drodze mogą trafić się miejsca, w których zejdziemy z koni i poprowadzimy je kawałek w dół. Późnym popołudniem dotrzemy do wsi Lazarat. Okolica znana jest z burzliwej przeszłości, dynamicznych przemian czasów teraźniejszych oraz bogatego dziedzictwa kulturowego. Niegdyś (nie)sławna z uprawy marihuany, Lazarat dumnie prezentuje swoje ponadczasowe dziedzictwo kulturowe. Po dotarciu na miejsce noclegowe w lokalnym domu gościnnym udamy się na… lekcję gotowania, prowadzoną przez naszych gospodarzy. Kolację zjemy pośród drzewek oliwnych, w niezwykłej atmosferze.

Po śniadaniu wyruszamy w drogę powrotną do Gjirokastry. Przed nami ostatni, krótszy dzień jazdy. Zaczniemy od przecięcia wsi Lazarat i zjedziemy w kierunku doliny rzeki Drino. Podążymy szlakiem do miejsca, w którym możemy przekroczyć rzekę, a po drodze nie zabraknie nam miejsc do szybkich, radosnych galopów. W miarę zbliżania się do południowych obrzeży wsi Asim Zeneli teren zacznie się wznosić. Podążymy ścieżką wspinającą się na wzgórza by niedługo potem dotrzeć do stajni. Tam rozsiodłamy nasze dzielne konie, pożegnamy je i wypuścimy na pastwisko. Wczesne popołudnie spędzimy na pikniku przy kafejce we wsi. Wieczorem odbędzie się pożegnalna kolacja i impreza, a noc spędzimy w hotelu.

Opuszczamy Albanię. Po śniadaniu ruszamy do Tirany lub Sarandy. Lot powrotny powinien być zaplanowany nie wcześniej niż w południe.