Starożytny Szlak Pasterski

Zaraz po śniadaniu pod hotel w Tbilisi przyjeżdża bus, który zabiera grupę do Wąwozu Pankisi. Przejazd zajmuje około 3 godzin. Po dotarciu do wsi Jokolo zameldujemy się w miejscowym domu gościnnym i zjemy lunch. Następnie wyruszymy na rekonesans po Pankisi, który zajmie nam 3-4 godziny. Pojedziemy do Duisi, po drodze napotykając zarówno wieżę z XVI wieku, jak i pamiątki z czasów tuż po Drugiej Wojnie Światowej. Pod wieczór wrócimy do Jokolo, rozsiodłamy konie i siądziemy do wspólnej kolacji u naszych gospodarzy.

Po śniadaniu wskakujemy w siodła i wyruszamy poza Jokolo. Po drodze miniemy Dzibakhevi, by dotrzeć potem na skraj Pankisi. Zatrzymamy się w wąwozie Khadori, gdzie znajduje się niemal 80-metrowy wodospad. Mamy czas na niespieszny popas i odpoczynek by nacieszyć się widokiem. Po odpoczynku ruszymy w drogę powrotną i docieramy na późny obiad w Jokolo. Następnie ruszymy na pieszy spacer do miejscowego meczetu, gdzie nasz przewodnik oraz miejscowy imam opowiedzą nam nieco o Kistach, ich pochodzeniu, religii i tradycjach. Wieczorem, w guesthousie, czekają na nas ostatnia kolacja i nocleg przed wyruszeniem w dzikie ostępy Kaukazu.

Po śniadaniu opuszczamy Pankisi i wyruszamy w drogę do Tuszetii. Najpierw przez dolinę Kchadori, by dalej skierować się do wąwozu Kochadili. Wjedziemy na dawne, rzadko dzisiaj używane pasterskie ścieżki. W wąwozie, pod lasem, w pobliżu strumienia, staniemy na popas. Późnym popołudniem dotrzemy na Małe Lamazuri, mierzącą sobie 2500 metrów górę, gdzie spędzimy pierwszą noc z dala od cywilizacji. Ta część przeprawy zajmie nam około 6 godzin. Po dotarciu na miejsce zajmiemy się końmi, wspólnie rozbijemy obóz i przygotujemy kolację.

Rano przygotujemy i zjemy śniadanie, spakujemy obóz i osiodłamy konie. Przed nami kolejny odcinek podróży, który zajmie nam 5 do 6 godzin. Pojedziemy w kierunku Wielkiego Lamazuri i dotrzemy na dróżkę prowadzącą ku Żelaznej Górze. Zdarzą się krótkie odcinki, gdy zeskoczymy z siodeł i poprowadzimy nasze konie. Na popas zatrzymamy się przy drodze, skąd rozciąga się piękny widok na Kaukaz, jeden z wielu na naszej trasie. Ruszymy dalej, miniemy wzgórza Khada i dotrzemy na górę Masara. Rozbijemy obóz w pobliżu górskiego źródła, oporządzimy konie, wspólnie przygotujemy kolację i spędzimy kolejną noc na odludziu.

Po śniadaniu zwiniemy obóz i wyruszymy w dalszą drogę, która zajmie nam do 6 godzin. Szlak prowadzi z góry Masara, przez wąwóz Alazani. Wdrapiemy się na górę Sakorne, na wysokość 2800 metrów, skąd rozpościera się kolejny wspaniały widok na Kaukaz. Tam zatrzymamy się na popas. Przy zejściu ze szczytu zeskoczymy z koni i poprowadzimy nasze wierzchowce do wąwozu, w kierunku rzeki, gdzie wrócimy w siodła. Późnym popołudniem dotrzemy do Alaznistavi, źródeł życiodajnej rzeki Alazani. To niezwykły obszar, zarówno pod względem geograficznym, jak i historycznym. Tuszeccy górale wypasali tu owce od czasów starożytnych. Obóz rozbijemy przy posterunku Straży Parku Narodowego i, w zależności od warunków, noc spędzimy pod namiotami lub w chatce strażników. Po wspólnie przygotowanej kolacji, jak zwykle, zasiądziemy do ostatniej biesiady pod gołym niebem.

Rano przygotujemy śniadanie, spakujemy obóz i wyruszymy w głąb Tuszetii. Przed nami 5 do 6 godzin drogi, tym razem nieco łatwiejszej niż w dniach poprzednich. Na początku pojedziemy wzdłuż dolnych partii rzeki, wjedziemy na górę i dotrzemy do lasu, gdzie zatrzymamy się na popas. Nieco dalej, w okolicach wsi Koklata, wyjedziemy na górską drogę, która poprowadzi nas do Jvarboseli. Tam czeka na nas pięknie położony guesthouse, bieżąca woda, łóżka, nasze bagaże, a nade wszystko: gościna u zaprzyjaźnionych, tuszeckich górali.

Tego ranka nie musimy już pichcić – śniadanie zostanie nam podane! Wszystkie nasze bagaże pojadą do Omalo samochodami, a my wyruszamy do stolicy Tuszetii ”na lekko”. Trasa nie jest trudna, prowadzi głównie lokalnymi, gruntowymi drogami, przebiegając przez kilka małych wsi. To nasz ostatni dzień konno, więc nacieszymy się jeszcze chwilę widokami, a w kilku miejscach będzie okazja pojechać żwawiej. Po południu dotrzemy do Omalo, gdzie czeka na nas tuszecka baza Lisowczyków – guesthouse naszych serdecznych przyjaciół, wygodne pokoje oraz pożegnalna gruzińska biesiada.

Po śniadaniu wsiadamy w samochody i ruszamy w drogę powrotną do Tbilisi. W zależności od woli grupy po drodze możemy zatrzymać się jeszcze na krótkie zwiedzanie lub jechać wprost do stolicy Gruzji. Wieczorem, w Tbilisi, wybierzemy się na pożegnalną kolację, a noc spędzimy w znanym nam już, rodzinnym hoteliku.

Tego dnia żegnamy się z Gruzją. Uczestnicy odlatujący z Tbilisi zostaną przewiezieni na lotnisko, a osoby odlatujące z Kutaisi wsiądą w autobus i ruszą w drogę na lotnisko.