Sawanna, stara pustynia i ocean

Tę wyprawę zaplanowaliśmy jako połączenie konnego safari, wypadów w siodle po obszarze rozległej farmy, z kilkoma dniami zwiedzania miejsc, które będąc w Namibii koniecznie trzeba zobaczyć. „Rozkład jazdy” ułożyliśmy tak, aby łącząc sporo przygód konnych i niekonnych znaleźć też czas na odpoczynek, wspólne biesiadowanie oraz historie przy ogniu i pod gwiazdami.

Pierwsze cztery dni w Namibii spędzimy na sporych rozmiarów rodzinnej farmie, na której czterdzieści koni stanowi najmniej egzotyczną część miejscowego okolicznego świata zwierząt. Na obszarze pokaźnego, liczącego 11 000 hektarów, terenu mieszka bezlik zwierząt. Oprócz koni i zwierząt domowych na farmie hodowane jest bydło rasy Simental, bardzo rozpowszechnionej w Europie, choć w Polsce mało popularnej. Przede wszystkim jednak gospodarstwo jest domem wielu zwierząt egzotycznych, które oglądać i podglądać będziemy z siodła. Na rozległym obszarze spotkać można żyrafy, antylopy, zebry, oryksy – narodowy symbol Namibii, (trochę wredne) strusie czy guźce, na których jamy trzeba uważać jadąc konno po niektórych częściach farmy. W okolicy występują też przeróżne jaszczurki, niewielkie ssaki, mniejsze kotowate, szakale, pawiany, a przy odrobinie szczęścia czasami udaje się wypatrzeć lamparty.

Słowo „farma” nie oddaje ani egzotyki, ani uroku, ani rozmiaru miejsca, w którym gościmy i po którego terenie wyprawiać będziemy się konno. Szalenie malownicze gospodarstwo ma niezwykłą i ciekawą historię, sięgającą wczesnych lat XX wieku. Farma przez sto lat zmieniała swój rozmiar i charakter, jednak od początku swego istnienia do dnia dzisiejszego pozostaje przedsięwzięciem rodzinnym, już w czwartym pokoleniu. Wieczorami nie zabraknie okazji, by nasi gospodarze podzielili się opowieściami z historii oraz bieżącego życia farmy.

W trakcie wyprawy zaprzęgniemy też konie mechaniczne i pojedziemy zwiedzać. W ciągu trzech dni odwiedzimy miejsca, których nie można w Namibii nie zobaczyć. Wybierzemy się na Namib, najstarszą pustynię świata, zajrzymy do kanionu Sesriem, wdrapiemy się na wielką wydmę, odwiedzimy znane na cały świat z fotografii solnisko Soussusvlei i chyba jeszcze lepiej znaną nieckę Deadvlei, popularnie (i błędnie) zwaną Doliną Śmierci lub Martwą Doliną.
Oprócz „żelaznych” atrakcji odwiedzimy też Windhuk, stolicę Namibii, staniemy na piknik pod malowniczym Spitzkoppe, obejrzymy kolonię fok i pojedziemy zobaczyć wrak osiadłego na mieliźnie trawlera Zeila, który kormorany upatrzyły sobie jako miejsce gniazdowania. Wsiądziemy też na statek w Zatoce Wielorybiej by popatrzeć na wybrzeże Namibii od strony Atlantyku i przejedziemy quadami po wydmach. Zatrzymamy się też w Swakopmund, ciekawym kurorcie nadmorskim. Miasto zostało założone w 1892 roku jako główny port Niemieckiej Afryki Południowo-Zachodniej, do dzisiaj zwracając uwagę charakterystyczną, XIX-wieczną niemiecką architekturą kolonialną.

Ósmego dnia wrócimy na farmę. Jeżeli dotrzemy na miejsc przed wieczorem to – nim zasiądziemy do pożegnalnej kolacji – wyjedziemy jeszcze po raz ostatni ku zachodzącemu nad sawanną słońcu.

Ku przygodowemu safari konnemu w Namibii poniosą nas konie będące skrzyżowaniem kilku ras, czasami zwanym „farm mix”. 🙂 Konie są relatywnie nieduże, w okolicach 155 cm, stąd też niski limit wagi (80 kg) jeźdźców na tym rajdzie. Widać w nich (i czuć w siodle) sporo krwi arabskiej i angielskiej, natomiast nasze rajdowe wierzchowce to mieszanka różnych koni użytkowych, w sam raz na warunki namibijskiej farmy. Konie są dobrze ułożone i przygotowane do rajdów, ale wymagające uwagi od jeźdźca.

Choć trasy na farmie nie należą do specjalnie trudnych, tempo jazdy jest dość spokojne, galopujemy bez szaleństw, a w siodle spędzamy do 4-5 godzin dziennie, to ten rajd w Namibii przeznaczony jest dla osób pewnie jeżdżących konno. Z uwagi na obecność mnóstwa zwierząt, zarówno udomowionych, jak i dzikich (tych zwłaszcza), jeźdźcy muszą mieć kontrolę nad sytuacją w wszystkich chodach i pewnie siedzieć w siodle. Pojawiające się nagle pod kopytami drobne zwierzęta potrafią zaskoczyć konie. W trakcie jazdy po farmie będziemy zbliżać się do dużych zwierząt, powoli i spokojnie aby ich nie spłoszyć. Mogą również zdarzyć się sytuacje, gdy trzeba będzie się sprawnie i bez ociągania oddalić.

Z uwagi na dobrostan koni limit wagi jeźdźca na tym rajdzie wynosi 80 kg.
(Wyjątki mogą się zdarzyć, ale w granicach pojedynczych kilogramów i wymagają uzgodnienia.)