Dolina Draa

Tego dnia grupę czeka długa, ale dosyć przyjemna droga busem do Zagory. Trasa prowadzi najpierw przez Atlas Wysoki i słynną przełęcz Tizi-n-Tichka (2260 m.n.p.m). Po drugiej stronie gór można zjeść lunch pod karawanserajem Ajt Bin Haddu lub w berberyjskim Warza­zacie. Po południu czeka jeszcze droga przez Antyatlas, za którym rozpościera się imponujący widok na Dolinę Draa. Wieczorem grupa dociera do tradycyjnego marokańskiego hotelu.

Po śniadaniu ruszamy do naszej stajni zimowej, aby poznać konie, pakujemy bagaże do taboru i rozpoczynamy przygodę. Przekraczamy konno rzekę Draa, a następnie szlak wiedzie prosto w objęcia hamady, czyli kamienistej pustyni. Na horyzoncie rozpościera się najdłuższe pasmo gór w Maroku – Bani. Napotkamy pustynna wioskę, będzie też okazja do pierwszych galopów. Wieczorem docieramy do oazy palmowej, gdzie zaplanowany jest biwak, wieczorna impreza z bębnami i gwieździste niebo nad Saharą.

Po śniadaniu czyścimy i siodłamy konie, a następnie wracamy na szlak. Tego dnia znowu napotykamy rzekę Draa, czyli źródło życia na tym pustynnym pograniczu. Zamoczymy kopyta w jej zdradzieckim nurcie – czasem leniwym, a czasem rwącym – i podążymy dalej na południe. Krajobraz staje się coraz bardziej pustynny. Warto wiedzieć, że pustynia to nie tylko piasek. To zerodowane góry, to fascynujące formacje skalne, to zadziorna roślinność, to palmowe oazy. Lunch mamy zaplanowany na skalnej półce. Tego dnia nie spotkamy raczej turystów, natomiast możemy skrzyżować drogi z karawanami nomadów. Wieczorem docieramy do pierwszych wydm. W ich cieniu czeka na nas obóz.

Tego dnia przekraczamy geograficzną granicę Sahary. Najpierw pokonujemy niewielkie wydmy, dalej znajdują się porzucone i zapomniane ogrody. Daktylowce ustępują miej­sca tamaryszkom i kaktusom. Musimy pokonać niewielki grzbiet górski, który stanowi wrota prawdziwej pustyni. Za nimi docieramy do rozległej przestrzeni pełnej piaszczystych wydm. Tutaj pozwolimy naszym koniom pognać przed siebie, przez chwilę poczujemy się jak berberyjscy wojownicy z przeszłości. Nocujemy w niezwykłym obozie niczym z opowieści o Szeherezadzie – czekają na nas dywany, poduszki, lampiony, marokańska ceramika, wygodne łóżka i prysznic.

Dzisiaj nasze konie odpoczywają. Jeżeli wstaniemy o świcie, to będziemy mieli okazję obejrzeć wschód słońca nad pustynią. Zjemy śniadanie i ruszamy na wydmy – na wielbłądach. Resztę dnia spędzimy jeżdżąc na oklep i zwiedzając ksar – ufortyfikowaną wioskę, aby zobaczyć jak żyją ludzie w ostatniej wsi na granicy pustyni. Tuż przed zachodem słońca mamy czas na sesję fotograficzną z końmi. Nocujemy w tym samym obozie, w łóżkach i z dostępem do prysznica.

Po śniadaniu wracamy w siodła i wyruszamy w dalszą drogę. Przed nami wydmy, tamaryszki i znowu wydmy. Dzisiejsza trasa obfituje we świetne miejsca do galopów i wykorzystamy to niejeden raz. Gdzie nie spojrzeć widać będzie góry, a przy odrobinie szczęścia wypatrzymy pustynne liski. Późnym popołudniem dotrzemy do obozowiska wśród rozłożystych akacji, gdzie zdarza się również spotkać… strusie.

Po śniadaniu wśród wydm wskakujemy w siodła i ruszamy w drogę powrotną do cywilizacji. Ruszymy w kierunki przełęczy, po drodze stając na popas pod tamaryszkami, nieopodal osady nomadów. Zdarza się, że miejscowe kobiety – widząc turystów – przynoszą nieco rzeczy na sprzedaż. Warto kupić jakąś drobnostkę by wesprzeć lokalną społeczność. Po popasie czeka nas kawałek pieszej przeprawy przez góry, uwieńczony pięknym widokiem ze szczytu, a następnie galop o zachodzie słońca, wprost do obozowiska! Wieczór spędzimy przy ogniu, podziwiając niebo i księżyc nad Saharą.

Po śniadaniu ostatni raz dosiadamy koni. Zmierzamy na północ, w kierunku Doliny Draa. Podkręcamy tempo, będzie dużo galopów – nie tylko po płaskowyżach, ale też po krętych ścieżkach miedzy ogrodami i przez wioski. Znów przekroczymy rzekę Draa, a do stajni dotrzemy w okolicach lunchu i pożegnamy nasze wspaniałe konie. Popołudnie spędzimy w Zagorze, będzie czas by skorzystać z lokalnego hammamu, ozdobić ciało henną, zrobić zakupy czy odpocząć nad basenem. Wieczorem zjemy wspólnie kolację w hoteliku, w którym zostajemy również na noc.

Dzisiaj odwiedzimy słynną osadę filmową Ajt Bin Haddou. Zachowało się bardzo niewiele takich miejsc, jak to. Czas powstania tejże osady nie jest dokładnie znany, natomiast istniała już na pewno w XVI wieku. Wprawne oko rozpozna wiele scen z filmów, będzie okazja pospacerować wąskimi uliczkami i podziwiać przepiękne, malownicze krajobrazy. Kolacja i nocleg czekają na nas w tradycyjnej kasbie.

Czas opuścić Maroko. Wszyscy jeźdźcy zostaną przewiezieni na lotnisko w Marakeszu.