Gruzińska sawanna

Po śniadaniu chorągiew wyrusza na posterunek Straży Parku Narodowego i Policji Granicznej. Następnie jedziemy do Doliny Eldari, gdzie przewodnicy przydzielają konie jeźdźcom. Szlak tego dnia prowadzi przez malownicze, szerokie doliny, gdzie w XVI i XVII wieku toczono bitwy z wojskami perskimi. Z pól bitewnych ruszymy na wzgórza, z których rozciąga się wspaniała panorama na Park Narodowy Waszlowani, Dolinę Alazani i Azerbejdżan. Miniemy też kilka naturalnych źródeł wody, odkrytych przez pasterzy i noszących ich imiona. Na koniec dnia docieramy do Czarnej Góry, gdzie mieszczą się ruiny XV-wiecznego monastyru, w którym przed pojmaniem przez Persów żyła królowa Ketevana. Nocujemy w bungalowach, opcjonalnie w namiotach.

Tego dnia chorągiew wyrusza do Mijniskure. Przez większość czasu poruszamy się w terenach przygranicznych. Brzegi rzeki Alazani porastają tutaj zagajniki pełne osik, czarnych topoli i dębów bezszypułkowych. Szlak prowadzi także przez kanion, będący domem dla ponad 700 gatunków roślin, zwierząt i drapieżnych ptaków. Nocleg w bungalowach pod opieką strażników parku, opcjonalnie w namiotach.

Wyruszymy do Volierebi. Droga prowadzi poprzez system kanionów, czyli jedno z najpiękniejszych miejsc w Parku Narodowym Waszlowani. To unikalne miejsce obserwacji ornitologicznych, zarówno drobnego ptactwa (góropatwa skalna), jak i większych gatunków (sokoły i sępy). Łatwo wypatrzeć też niedużą zwierzynę: lisy, króliki i szakale. Pod koniec dnia chorągiew dociera do lasu. Nocleg w bungalowach i w namiotach.

Tego dnia naszym celem jest Samukhi, oddalone o 30 kilometrów. Będzie okazja do szybkiego galopu po rozległej dolinie, z widokiem na zakola kanionu i góry pochodzenia wulkanicznego. Kilometr dalej jest już granica z Azerbejdżanem. Na granicy nie ma płotu, chorągiew potrzebuje zgody straży granicznej, by poruszać się w tym rejonie (zgodę uzyskamy wcześniej). Będziemy jechać głównie po otwartym terenie, lokalnie zwanym pustkowiami. Ten obszar był główną drogą wojenną w XV wieku, używaną przez Persów podczas najazdów. Tędy maszerowało również 200 000 Gruzinów w XVI wieku, deportowanych przez szacha Abbasa I Wielkiego do Ferejdanu w środkowym Iranie. Nocujemy w namiotach.

Po śniadaniu chorągiew wyrusza prosto w objęcia półpustyni Iori. Teren idealnie nadaje się do galopów. Następnie zagłębiamy się w cienistą Dolinę Diabła. Do miejsca noclegowego (biwak z namiotami) zjeżdżamy siecią kanionów. Jeśli chorągiew nie będzie zmęczona, to zostawimy bagaże i ruszymy jeszcze na kilka godzin przed siebie, w kierunku granicy z Azerbejdżanem. W okresie wiosennym tereny te są jednym z najatrakcyjniejszych punktów obserwacji ornitologicznych na skalę Europy.

Z Doliny Diabła chorągiew wyruszy w kierunku pasma wulkanicznych gór. Po drugiej stronie rozciąga się widok na całe Obszary Chronione, porośnięte dziewiczym lasem. Teren objęty jest całkowitym zakazem wstępu, stanowi bowiem siedlisko lampartów. Nocleg w okolicach Pantishara, w bungalowach i w namiotach.

Tego dnia trasa prowadzi wąskimi dróżkami oraz widowiskowymi kanionami wyżłobionymi przez wodę tysiące lat temu. Miniemy malownicze punkty widokowe. Wieczorem docieramy do głównego posterunku Straży Parku Narodowego. Nocleg w budynkach, opcjonalnie w namiotach.

Po śniadaniu dosiadamy koni po raz ostatni i kierujemy się z powrotem do Doliny Eldari.  Trasa wiedzie między innymi wzdłuż malowniczych pól słoneczników, należących do lokalnych pasterzy. Popołudniu docieramy do domu gościnnego, gdzie spędzamy noc.

Po śniadaniu chorągiew opuszcza Waszlowani i transferuje się do Tbilisi/Kutaisi. Po zameldowaniu w hotelu wyruszymy na wieczorne zwiedzanie miasta oraz pożegnalną kolację.

Chorągiew wyrusza na lotnisko i opuszcza Gruzję.