Kachecki Szlak Wina

Po śniadaniu nie spieszymy się, bo samochody przyjadą po nas w południe. Opuszczamy Tbilisi i kierujemy się do Kwemo Alwani, w Kachetii, u podnóża gór Wielkiego Kaukazu. Przejazd zajmie około 2,5 godziny. Zakwaterujemy się w domu gościnnym i wyruszymy, na razie jeszcze – samochodami, do dwóch małych, lokalnych winnic. Pierwsza z nich, mieszcząca się w niewielkim budynku ozdobionym antykami, narzędziami winiarskimi i wizerunkami przodków, to stosunkowo nowe miejsce, założone przez lokalnych winiarzy zajmujących się także produkcją smakowej czaczy. Spróbujemy niektórych z ich win i zjemy obiad. Następnie przeniesiemy się do innej lokalnej winiarni, mieszczącej się w starym domu i oferującej zarówno wino, jak i domowe trunki, których skosztujemy w stuletniej piwniczce. Następnie wrócimy do naszego pensjonatu, gdzie będziemy mieli czas na odświeżenie się przed rozpoczęciem tradycyjnej gruzińskiej supry. Serwowanych będzie kilka rodzajów sera gruzińskiego, smażony na węglu mtsvadi – gruziński szaszłyk, pstrąg, grzyby, sałatki i inne dania.

Po śniadaniu w pensjonacie wyruszamy na spotkanie z końmi. Nasi przewodnicy dopasują wierzchowce i jeźdźców, a następnie wyruszamy ku przygodom w Kachetii! Najpierw jedziemy na północny wschód, przez pola i łąki, mając za plecami klasztor Alawerdi, a przed nami wspaniały widok na Wielki Kaukaz. Zatrzymamy się na lunch w Argokhi, w dość dużej, rodzinnej winnicy, która produkuje i eksportuje zarówno tradycyjne wina gruzińskie, jak i te w typie europejskim, których – oczywiście – spróbujemy. Zanim ponownie wskoczymy w siodła możemy wybrać się na spacer po winnicy i okolicznych polach. Miejsce do którego zmierzamy znajduje się po drugiej stronie góry. Przejdziemy przez las, położony na terenie małego rezerwatu przyrody Babaneuri. Następnie zjedziemy do wioski i dotrzemy do winnicy, winiarni i kompleksu hotelowego, w którym zatrzymamy się na noc. W hotelu mamy do dyspozycji taras z widokiem na okoliczne pola, góry Kaukazu i klasztor Alawerdi, a także zewnętrzny basen – o ile pogoda dopisze. Wieczorem czeka na nas obfita kolacja i ciekawy wybór win.

Rano zjemy śniadanie, osiodłamy konie i wyruszymy w drogę. Najpierw przez mały rezerwat przyrody, a dalej skierujemy się na wschód, w stronę wioski Pszaweli, skąd słynna górska droga do Tuszetii zaczyna wspinać się na Kaukaz. Okrążymy Pszaweli od północy, krajobraz będzie się wznosił i opadał. Duża część dzisiejszej części szlaku przebiega przez tereny zalesione, więc co jakiś czas będziemy mieli ładne widoki zarówno na niziny, jak i góry. W połowie dnia jazdy zatrzymamy się na lunch. W zależności od pogody odwiedzimy małą, lokalną restaurację lub odpoczniemy i zjemy na świeżym powietrzu, w pozostałościach XVII-wiecznej twierdzy lub w innym miejscu z ładnym widokiem na okolicę. Po południu zjedziemy w dół lokalną drogą do Artany i dotrzemy do celu: stosunkowo dużej winiarnią z ośrodkiem gościnnym, otoczonej polami winorośli. Do naszej dyspozycji są różne udogodnienia, w tym sauna (i odkryty basen, jeśli pozwala na to pogoda), oraz wiele miejsc do relaksu, jedzenia, delektowania się winem produkowanym na miejscu i odpoczynku. Znajduje się tam mały garaż, w którym stoi kilka starych, radzieckich samochodów, w tym pojazd należący niegdyś do drugiego prezydenta Gruzji Eduarda Szewardnadze. Spędzimy tu dwie noce.

Ten dzień podzielony jest na dwie części: wypad konny po okolicy oraz warsztaty kuchni gruzińskiej. Jeśli pogoda nas nie zaskoczy, to po śniadaniu siodłamy i ruszamy w trasę. Jeśli prognoza będzie bardziej obiecująca po południu, to zmienimy porządek dnia. Spędzimy 3-4 godziny w siodle, jadąc do pobliskiego klasztoru, dotrzemy do jeziora Lopota i wodospadu, a następnie ruszymy w drogę powrotną. Po dotarciu do naszej winnicy zjemy lunch i rozpoczniemy warsztaty. Dzisiejsze zajęcia obejmują zagadnienia fundamentalne: gotowanie i gorzelnictwo. Pod okiem lokalnych fachowców nauczymy się przygotowywać podstawowe dania gruzińskie oraz przyrządzać wino i czaczę. Wieczorem zjemy razem kolację, przetrzebimy nieco piwniczkę naszych gospodarzy, zrelaksujemy się w saunie i wspólnie spędzimy wieczór.

Po śniadaniu siodłamy konie i opuszczamy Artanę. Na początku podążamy wzdłuż rzeki i okrążamy wioskę Lapankuri. Następnie udamy się na południe, do Gremi, dawnej stolicy Kachetii. Nasz szlak tego dnia biegnie u podnóża Kaukazu, zarówno po płaskim, jak i pagórkowatym terenie, przez las i otwarte przestrzenie. Po zjechaniu z wyższej partii trasy ponownie przeprawimy się przez rzekę i dotrzemy do Eniseli. Czeka tam na nas mały, przytulny dom gościnny z solidną piwnicą z winami oraz ładnym widokiem na klasztor Gremi. Właściciel to niesamowity, ekscentryczny człowiek o wielu talentach, który kocha wino, a proces wytwarzania wina podniósł do rangi rytuału. Jest także zapalonym kucharzem, czego będziemy mieli okazję doświadczyć. Specjalizuje się także w średniowiecznej architekturze kachetyjskiej, rzeźbi w drewnie i… hoduje psy pasterskie. Zatrzymujemy się w jego winnicy i pensjonacie na kolację, nocleg i długie, ciekawe opowieści.

Rano, po śniadaniu, siodłamy i wyruszamy w dalszą drogę. Najpierw kierujemy się w stronę wioski Skakriani i kawałek na północ, do Lapankuri. Szlak prowadzi przez las, u podnóża jednej z gór. Po drodze dotrzemy do małego klasztoru i ruin zamku, który dawno temu strzegł tej okolicy. Następnie wyjedziemy na otwarty teren, na pola otaczające Napareuli. Przejedziemy przez wieś i dotrzemy do bardzo ładnej winnicy połączonej z przytulnym hotelem i… muzeum wina. Winiarnia, prowadzona przez braci bliźniaków, produkuje kilka rodzajów win, zarówno gruzińskich, jak i w typie europejskim, a także serwuje pyszne jedzenie. Jest też kryty basen, na którym można się zrelaksować wieczorem, z czego na pewno skorzystamy!

Po śniadaniu osiodłamy nasze konie po raz ostatni. Przewodnicy wybiorą jedną z tras, w zależności od aktualnego poziomu rzeki Alazani. Można jechać północnym brzegiem rzeki, a jeśli stan wody nie jest zbyt wysoki, możemy przeprawić się na drugą stronę, jechać wzdłuż brzegu i ponownie przekroczyć rzekę. W drugim scenariuszu pojedziemy na północ, częściowo drogą, a potem przez pola, w stronę Pszaweli, co da nam więcej okazji do radosnych galopów. Późnym popołudniem wrócimy do Alwani, gdzie rozpoczęliśmy naszą przygodę. Czas podziękować naszym koniom za ich wspaniałą pracę i pożegnać się. Zameldujemy się w znanym nam już pensjonacie. Wieczorem zaś zasiądziemy do naszej ostatniej kolacji w Kachetii.

Tego dnia nie ma pośpiechu, możemy nacieszyć się naszym ostatnim śniadaniem w Kachetii. Zanim jednak wrócimy do Tbilisi mamy jeszcze czas na zwiedzanie okolicy: możemy ruszyć do klasztoru Alawerdi i na spacer po mieście Telawi. Po południu udamy się do Tbilisi. Zameldujemy się w tym samym rodzinnym hotelu, odświeżymy się, a wieczorem zjemy ostatnią, pożegnalną kolację w restauracji w centrum miasta.

Opuszczamy Gruzję. Każdy zostanie odwieziony na lotnisko w Tbilisi lub na autobus do Kutaisi.