Podlasie

Po wczesnym śniadaniu ruszamy w dalszą drogę. Nasza trasa na dzisiaj to około 30 km. Najpierw zajedziemy do Radunina, z prześliczną, drewnianą zabudową, typową dla podlaskiej wsi. Nieco później dotrzemy nad leśny zbiornik Wyżary, gdzie zatrzymamy się na popas i posiłek. Po odpoczynku wskoczymy w siodła i dotrzemy do ukrytej w lesie wsi Józefowo. Znakomita większość naszej trasy biegnie dzikimi ostępami Puszczy Knyszyńskiej. Mamy spore szanse natknąć się na jelenie, ale także na wilki, łosie czy… żubry, bo przecież puszcza jest ich ostoją. Część drogi wypadnie nam Traktem Napoleońskim oraz Szlakiem Powstania Styczniowego. Przemarsz wojsk napoleońskich, wycofujących się pod naporem armii rosyjskiej zimą 1812 r. oraz powstanie styczniowe 1863 roku, to dwa wydarzenia, które mocno odcisnęły się w pamięci miejscowej ludności. Żołnierskie mogiły, miejsca bitew i potyczek, obozowiska, trasy przemarszu napoleońskiej armii i powstańczych oddziałów: wszystko to odnajdujemy w terenie, a także w nazwach uroczysk i opowieściach przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Pod wieczór dotrzemy do zagubionej w Puszczy, urokliwej i niezmiernie malowniczej wsi Skroblaki. To wieś w typie ulicówki, z drewnianymi domami po obu stronach brukowanej drogi, studniami na podwórkach, krzyczącymi żurawiami w pobliskiej kępie zarośli i zwartą ścianą lasu, zaraz za zabudowaniami gospodarczymi. Rozgościmy się w odrestaurowanej, podlaskiej chacie w Skroblakach, która będzie naszą bazą na dwa kolejne dni, a następnie zasiądziemy do wspólnej kolacji.

Przed nami nieco krótszy dzień jazdy. Trasa konna to około 20 km, a po drodze czeka nas sporo ciekawych atrakcji. Po śniadaniu osiodłamy konie i wyruszamy wprost do Kruszynian – siedziby i „stolicy” polskich Tatarów. Na miejscu będziemy mieli okazję zwiedzić najstarszy zachowany tatarski meczet w Polsce oraz mizar – tatarski cmentarz. Obiad zjemy w słynnej „Tatarskiej Jurcie”. Gdy już nasycimy ducha i ciało czas będzie ruszyć w dalszą drogę. Wyjedziemy na Szlak Ekumeniczny o długości 5 km, otaczający zbiornik Ozierany. Szlak ten upamiętnia i odzwierciedla zróżnicowanie religijne oraz kulturowe regionu: zamieszkujących tu niegdyś Tatarów, Żydów i wyznawców prawosławia. Szlak Ekumeniczny to zespół pomników, kapliczek i krzyży charakterystycznych dla danej religii, a jednocześnie trasa, na której nie brakuje pięknych krajobrazów. Pod wieczór wrócimy do Skroblaków. Tam, oprócz pysznej kolacji, czeka na nas sauna i bania, gdzie zrelaksujemy się, odpoczniemy i nacieszymy podlaskim klimatem.

Ten dzień to przygody „na granicy” – dosłownie i w przenośni. Przed nami około 25 kilometrów konno, a po drodze czeka nas zetknięcie z realiami „krańca świata”. Jedziemy wzdłuż granicy polsko-białoruskiej, będącej jednocześnie zewnętrzną granicą Unii Europejskiej. Po drodze obejrzymy przygraniczne wioseczki przycupnięte wzdłuż granicznej rzeki Świsłocz: Bobrowniki, Chomontowce, Rudaki, Łosiniany. Odwiedzając je zawsze ma się wrażenie jakby czas zatrzymał się tam w miejscu, a my teleportowaliśmy się w realia XIX stulecia. Dogonią nas również realia dnia dzisiejszego: niewątpliwie spotkamy patrole Straży Granicznej. Bez obaw jednak: nie łamiemy prawa. Zakaz poruszania się w strefie przygranicznej został już zniesiony i można swobodnie poruszać się w tej okolicy. Wieczorem wrócimy do Skroblaków, gdzie zasiądziemy do kolacji, a potem przeniesiemy się do ogniska by snuć wieczorne opowieści.

Tego dnia rozpoczynamy powrót znad wschodniej granicy w stronę Supraśla. Na początek długa, piaszczysta, prosta droga, idealna do radosnych galopów. Po 8 kilometrach przechodzi w groblę między rozległymi stawami, co jest niezbitym dowodem, że dotarliśmy do Piłatowszczyzny. Następnie wjedziemy do Słuczanki, długiej wsi z brukowaną ulicą i przepięknymi drewnianymi domami, przed którymi nadal stoją ławeczki, na których do dziś można zobaczyć odpoczywających mieszkańców. Wkrótce potem dotrzemy do Walił, rodzinnej wsi i miejsca zamieszkania słynnego artysty malarza Leona Tarasewicza, profesora ASP w Warszawie, który w rodzinnej wsi nie tylko tworzy, ale też hoduje ozdobne kurki, będące czepionkami wielu krajowych i światowych wystaw. Potem znów zanurzymy się w zwarte ostępy puszczańskie, by przez wieś Pieszczaniki dotrzeć do Załuk, gdzie czeka nas kolacja i nocleg w „Stajni Charyzma”. Będzie również okazja odwiedzić Pana Piotra, znanego hodowcy koni zimnokrwistych. Zapoznamy się z rasą zachowawczą koni sokólskich, pochodzących z Podlasia, które pozostaje również głównym regionem hodowlanym tych koni.

Po śniadaniu ruszamy w dalszą drogę. Od Załuk kierujemy się na Jakubin, miejscowość która dziś jest już tylko miejscem na mapie – pozostały tam jedynie ruiny folwarku Jakuba Sakowicza. Po krótkiej wędrówce leśną drogą dotrzemy do najpiękniejszego, najciekawszego i najtrudniejszego odcinka naszego rajdu – na Wzgórza Świętojańskie, czyli pasmo najwyższych wzgórz morenowych w Puszczy Knyszyńskiej. Bokiem miniemy Królowy Most, znany z filmów z serii „U Pana Boga za piecem”. Po drodze zatrzymamy się na godzinny popas z obiadem i możliwością delektowania się przepięknymi widokami. Po posiłku ruszamy w dalszą drogę, cały czas bujnymi i różnorodnymi lasami Puszczy Knyszyńskiej. Po minięciu leśnej wsi Cieliczanka i przejechaniu kolejnych 4 km ukaże nam się Supraśl, z górującymi wieżami kościołów i cerkwi. Kilka chwil później dotrzemy do stajni, pożegnamy nasze konie i zakończymy przygodę na Podlasiu.