Szlak Szamanów
Oto wrota Syberii! Jedziemy w najbardziej odległą, północną część Mongolii. Step przegrywa tutaj odwieczną batalię z dziką tajgą. Słońce odbija się na powierzchni jeziora Chubsuguł, brata bliźniaka Bajkału. A jeszcze dalej, w niedostępnym mateczniku, czeka na nas koczownicze plemię pasterzy reniferów… i ich szamani.
Przed nami ponad 300 kilometrów w siodle. Gotowi?
-
Ilość dni15 dniDni w siodle9
-
Wielkość grupy10Dostępnych
-
Standardkoczowniczy, czyli namioty, jurty i szałasyBagażzalecamy 15 kg, większy bagaż za dopłatą kgWyżywienielokalna kuchnia
-
Umiejętnościstęp, kłus, galop
Szlak Szamanów w północnej Mongolii to wyjątkowa ekspedycja. Jej opracowanie zajęło nam 18 miesięcy i jest to w pełni autorski program. W ciągu 9 dni w siodle przebędziemy ponad 300 kilometrów.
Szlak zaczyna się na stepie, u południowych brzegów jeziora Chubsuguł. Z każdym dniem jednak oddalamy się od cywilizacji jurt, zapuszczamy w nieprzebytą tajgę, gdzie częściej spotkać można ślady wilków niż ludzi. Naszym celem jest najdalej wysunięta na północ cześć Kotliny Darchadzkiej, którą zamieszkują koczownicze plemię Dukha, zwane także Tsaatan.
Nasza wyprawa to coś więcej niż tylko rajd konny. Przede wszystkim to doświadczenie niezwykłej kultury ludów zamieszkujących południową granicę Syberii. Będziemy mieli szansę zanurzyć się w tradycji mniej znanej, ale korzeniami sięgającej znacznie dalej niż kultury Wielkiego Stepu. Na plemię Dukha składają się dzisiaj 44 rodziny. Ich codzienne życie to niemal mistyczna symbioza ze stadami reniferów, którym towarzyszą w wędrówce przez lasy i błota. Dukha są animistami, praktykują najstarszą mongolską odmianę szamanizmu. Tutaj świat duchowy przenika codzienność, a dźwięk szamańskiego bębna niesie się po tajdze i wyznacza rytm życia.
Z uwagi na charakter ekspedycji, bagaże zabieramy w jukach (rekomendujemy, by ważyły nie więcej niż 15 kg). Z uwagi na drobną budowę koni waga jeźdźca nie powinna przekraczać 90 kg. Wymagana jest dobra kondycja fizyczna oraz umiejętności jeździeckie na poziomie co najmniej średniozaawansowanym. Codzienne odcinki jazdy są dość długie (30-50 km). Teren będzie zróżnicowany: z jednej strony pojawią się odcinki długiego galopu nad jeziorem Chubsuguł, z drugiej – należy przygotować się na trudną jazdę terenową przez niedostępną, podmokłą tajgę w pobliżu obozowiska Dukha.
- 2 noclegi w hotelu w Ułan Bator
- 1 nocleg w hostelu
- 1 nocleg w gerze
- 2 noclegi w tipi
- 8 noclegów w namiotach
- Pełne wyżywienie (bez alkoholu) z wyjątkiem Ułan Bator
- Lot wewnętrzny z Mörön do Ułan Bator (limit bagażu 15kg)
- Transfer z i na lotnisko w Ułan Bator (pierwszego i ostatniego dnia rajdu)
- Wszystkie transfery samochodowe przewidziane w programie
- Wstęp do wszystkich atrakcji turystycznych przewidzianych w programie rajdu
- Pokaz tradycyjnego tańca i śpiewu alikwotowego (gardłowego)
- Opieka lokalnego przewodnika
- Opieka polskiego pilota
- Koń z pełnym rzędem jeździeckim
- Wyposażenie obozowe (namioty, śpiwory, karimaty)
- Ubezpieczenie turystyczne uwzględniające sporty wysokiego ryzyka
- Bilet lotniczy do i z Ulan Bator (około 3500-4000 zł)
- Posiłki w Ułan Bator
- Wydatki własne (pamiątki, dodatkowe przekąski, alkohol itp.)
- Dzień 1 Pierwsze kroki w Mongolii
- Dzień 2 Na północ Mongolii
- Dzień 3 Nad wodami Chubsuguł
- Dzień 4 W cieniu Chor'dol Sar'dagijn nuruu
- Dzień 5 Uzdrawiające wodospady
- Dzień 6 Kraina susłów
- Dzień 7 Kotlina Darchadzka
- Dzień 8 Kraina Tysiąca Jezior
- Dzień 9 Tajga
- Dzień 10 Plemię Dukha
- Dzień 11 Pasterze i szamani
- Dzień 12 Pożegnanie z Dukha
- Dzień 13 Droga przez tajgę i step
- Dzień 14 Powrót do Ułan Bator
- Dzień 15 Pożegnanie z Mongolią
Trasa ekspedycji wiedzie bez miejsca dzikie i bezludne, niedostępne dla samochodów. W tych trudnych warunkach dokładamy jednak starań, by zapewnić jeźdźcom jak najwięcej komfortu. 8 nocy spędzimy w namiotach, 2 noce w tipi i 1 noc w gerach. Wszędzie będziemy mieli do dyspozycji ciepłe śpiwory, a także namiot sanitarny, tzw. „prysznicowy” (warunkiem skorzystania z namiotu jest dostępność wody w miejscu obozowania, wówczas podgrzejemy ją na ogniu).
Poza właściwą trasą rajdu, czyli w Ułan Bator i Möron, zatrzymujemy się w hotelu/hostelu.
Przygotowaniem posiłków zajmą się – zależnie od dnia – lokalne gospodynie lub towarzyszący nam kucharz. Typowa kuchnia mongolska jest tłusta i dość ciężkostrawna, opiera się – jak wszystkie diety pasterskie – głównie na produktach odzwierzęcych, czyli mięsie i mleku. Z uwagi na to, że na trasie rajdu wszystkie produkty transportujemy ze sobą, należy spodziewać się potraw prostych, aczkolwiek smacznych i sycących.
Sprzęt jeździecki
W Mongolii do dyspozycji mamy siodła angielskie, kulbaki rosyjskie albo siodła stepowe, lokalne. W miarę możliwości postaramy się dobrać siodła pod preferencje jeźdźca, ale priorytetem będzie dopasowanie konia zależnie od wzrostu i wagi. Używamy wędzideł.
Strój jeździecki musi być dostosowany do klimatu stepu i tajgi. Temperatury w ciągu dnia mogą wynosić nawet 20-25 stopni, ale zdarzają się burze, opady i mgła. Wieczorem temperatura spada do 5-10 stopni. Odzież jeździecka i zamienna powinny zatem być dopasowane do zmiennych warunków, zalecamy model „na cebulkę”. Warto skorzystać z bielizny termoaktywnej dobrej jakości. Konieczna jest również wodoodporna odzież wierzchnia dobrej jakości. Zamiast sztybletów zdecydowanie rekomendujemy solidne buty trekkingowe, koniecznie wodoodporne. Warto również zabrać chustę lub komin dla ochrony twarzy przed pyłem i kurzem w suche dni.
Co należy zabrać?
Przez większość rajdu w Mongolii nasze bagaże towarzyszą nam jako juki. Można przylecieć do Mongolii z walizką, a następnie zostwić ją w Ułan Bator i stamtąd podróżować dalej z miękkim, wodoodpornym bagażem (torba, plecak, worek żeglarski). Zalecamy umiar przy pakowaniu. W drodze powrotnej korzystamy z lotu wewnętrznego, gdzie limit wagowy dla bagażu to 15 kg.
- paszport
- gotówka, najlepiej USD lub EUR
- sprzęt elektroniczny, np. aparat fotograficzny, powerbank
- latarka, najlepiej czołówka
- krem przeciwsłoneczny
- spray na komary i kleszcze
- okulary przeciwsłoneczne z filtrem
- odzież „na cebulkę”
- płaszcz przeciwdeszczowy
- buty trekkingowe
- nóż lub scyzoryk
- manierka lub butelka na wodę wielokrotnego użytku
- opcjonalnie: własny śpiwór lub prześcieradło/wkładka do śpiwora