Wielki Kaukaz / wersja rozszerzona

Zaraz po śniadaniu pod hotel w Tbilisi przyjeżdża bus, który zabiera grupę na północny wschód, do Kvemo Alvani. Przejazd zajmuje około 2 godzin. Następnie przesiadamy się do samochodów terenowych i wyruszamy do Górnego Omalo. Dystans wynosi około 70 km, ale na jego pokonanie potrzeba od 4 do 5 godzin. Trasa na górę wiedzie przez Przełęcz Abano (2836 m.n.p.m.). Jest to jedna z najbardziej niebezpiecznych, ale także najbardziej malowniczych dróg świata. Późnym popołudniem docieramy do naszej bazy na Kaukazie, gdzie czeka na nas biesiada.

Rano zjemy śniadanie i przepakujemy się w mniejsze bagaże, na 5 dni pętli przez Tuszetię. Następnie poznamy swoje konie, które poniosą na Kaukaz, wskoczymy w siodła i wyruszymy w drogę. Najpierw jedziemy w kierunku Shenako, małej wioski z malowniczym starym kościołem, gdzie zatrzymamy się na popas. Droga jest szeroka i niezbyt stroma, to dobre miejsce, aby wypróbować konie. Następnie ruszamy dalej, a tuż przed wioską będzie okazja rozpędzić się. Po południu docieramy do Diklo. Po drugiej stronie doliny, tuż za najbliższą górą, jest już Dagestan. Pomiędzy – ziemia niczyja.

Tego dnia musimy pokonać grzbiet górski. Droga jest malownicza, czeka nas trochę konnej wspinaczki. Na szczycie zatrzymamy się na chwilę by podziwiać widok na okolicę. Kawałeczek trasy, w dół, leśnymi ścieżkami, pokonamy pieszo, prowadząc nasze konie. Po drodze zrobimy przerwę na lunch, a potem wskoczymy na konie i ruszymy w dalszą drogę. Naszym celem jest Dartlo, jedna z najpiękniejszych wiosek w Tuszetii.

Rano mamy czas na niespieszne śniadanie, przed nami najkrótszy pod względem dystansu dzień rajdu. Z Dartlo wyruszamy na zachód. Droga jest szeroka, ubita, wiedzie brzegiem rzeki – idealnie nadaje się do galopów. Po drodze kilkukrotnie napotkamy wysokie, kamienne wieże, które dawniej służyły jako schronienie i do przesyłania sygnałów ogniowych. Do Girevi docieramy po południu, gdzie rozgościmy się w miejscowym guesthousie.

Dzisiaj pokonamy jeden z łańcuchów górskich forsując przełęcz Nakaicho. To jeden z najwyższych punktów na całej trasie, z którego można podziwiać urok Kaukazu. Najpierw przekroczymy górski strumień, a następnie rozpoczniemy wspinaczkę do przełęczy. To jedno z absolutnie przepięknych miejsc w Tuszetii. Na szczycie zatrzymamy się na popas. Po drugiej stronie przełęczy czeka nas kawałek pieszo, gdzie poprowadzimy nasze konie. Następnie wrócimy w siodła i ruszymy lasem i malowniczym zboczami by wyjechać nad rzekę i dotrzeć do pięknie położonej wsi Jvarboseli. Tam zostaniemy na kolację i nocleg w guesthousie, z którego rozciąga się przepiękny widok na kanion rzeki.

Po śniadaniu opuszczamy Jvarboseli i ruszamy lokalną, malowniczą drogą, z której rozpościera się widok na południową część Tuszetii. Droga jest ubita, w kilku miejscach idealnie nadaje się do galopów. Na naszej trasie leży Bochorna, najwyżej położona, zamieszkana wieś Europy, położona na 2345 metrach. Przed nami kilka godzin w siodle nim zatrzymamy się na popas, a następnie ruszymy dalej. Późnym popołudniem dotrzemy do naszej bazy w Omalo, gdzie czeka na nas kolacja i nocleg.

Po śniadaniu dosiadamy naszych koni i opuszczamy Omalo, do bazy wrócimy następnego dnia po południu. Zjedziemy do dolnego Omalo i skręcimy na drogę którą przyjechaliśmy do Tuszetii. Na popas zatrzymamy się nad rzeką, gdzie będzie można również popływać. Ruszymy wzdłuż strumienia, by nieco dalej odbić w mniejszą, lokalną dróżkę, prowadzącą do wsi Shtrolta – naszego celu dzisiejszego dnia. Na noc zostaniemy w starym, tradycyjnym domu tuszeckim, zamienionym na klimatyczny dom gościnny. Z werandy, na której zjemy kolację, rozpościera się prześliczny widok na góry i okolicę.

Przed nami dość intensywny dzień. Opuszczamy Shtroltę i ruszamy leśnymi ścieżkami w jedno z najładniejszych miejsc w Tuszetii – nad Jezioro Oreti. Trasa raz pnie się w górę, raz wypłaszcza, aby wyprowadzić nas na równinę, gdzie znajduje się maleńkie jeziorko. Tam zatrzymamy się na popas aby odpocząć i podziwiać widok na łańcuchy górskie Kaukazu. W oddali widać również Omalo, do którego zmierzamy tego dnia. W drodze powrotnej część trasy, stromy zjazd w lesie, pokonamy pieszo, prowadząc konie. Po wyjściu ze spadzistego lasu wskoczymy w siodła i ruszymy galopem do Omalo, gdzie czeka na nas kolacja i nocleg.

Tego dnia bagaże zostają w guesthousie, a my wyruszamy ”na lekko”. Naszym głównym celem jest Przełęcz Sakheo, najwyżej położony punkt na naszej trasie (3000 m. n.p.m.). Czeka nas trochę konnej wspinaczki i przejazd górskim grzbietem. Wąską ścieżkę otacza ciekawa roślinność, ale najwięcej uwagi przykuwa widok na Kaukaz i majaczące w dole wsie. Na przełęczy zatrzymamy się na popas, a następnie zdecydujemy jak wrócić do Omalo: tą samą, spektakularną trasą, czy też zjechać na dół i wrócić do Omalo drogą. Przez chwilę poprowadzimy nasze konie aby odsapnęły. Następnie wskoczymy znów w siodła i ruszymy ostatnim galopem do naszej bazy w Omalo, gdzie wieczorem odbędzie się ostatnia, pożegnalna kolacja w Tuszetii.

Po śniadaniu wsiadamy do samochodów terenowych i jedziemy z powrotem do Tbilisi. Można chwilkę odpocząć, a wieczorem udamy się do centrum miasta na ostatnią kolację w Gruzji.

Opuszczamy Gruzję. Każdy zostanie odwieziony na lotnisko w Tbilisi lub na autobus do Kutaisi.